Friday, October 16, 2015

වලාවක කතාවක්












අහස මත දඟ කරන ඔහේ පාවී දුවන
පුළුන් බඳු විලාසෙන් උස්ම කඳු වැටි සිඹින
සැහැල්ලුය ඔබ සිතන, ලොවක කඳුලැල් දරන
තවත් දහසක් අතර වලාවක් වෙමි මමද

අඳුර අතරේ කිමිඳ එතෙන්නෙමි ඔබ අසල
නිහඬවම තුරුළු කර සනසවන්නෙමි රැයක
දුක් හීන ගෙන අතට ඔබේ මතකෙන් දුරට
පියඹ යමි මම ඈත, ඔබෙන් තව තව ඈත
ඔබේ දුක නිති අසමි කඳුළු බිඳු රැස් කරමි
කඳුළු කුස පුරෝගෙන දුකට එහෙ මෙහෙ ඇදෙමි
ඔබේ කඳුලින් පෙඟුණු ඔබේ දුක් පණිවිඩයෙ
අයිතිකරුවන් සොයමි පාවි පාවී බෙදමි
මීට පෙර සිතුවාද මේ හඬන මේ වැස්ස
ඔබේ හිතවතෙකුන්ගේ කඳුලින්ම හඬන බව
නපුරු හඳවත් අතර ඉපදිලා මා වෙතට
ඇදෙන අකුණක පහර මා පුපුරා හ‍රින වග

මගේ ගොළු පෙම් ගීය

















ඉරි තැලුණු හිතේ පෙම් කවි කොහෙන් අහුලම්ද
හිරි වැටුණු මතකයෙන් අලුත් මල් පීදෙයිද
ඉදිමිච්ච ඇස් අස්සේ තවත් කඳුලැල් ඇද්ද
මං ඉන්න මේ උයනේ ඔබ කැමැති මල් නැද්ද
හිස් හිතක කවදාක හැඟුම් විත උතුරාද
අගුළු ලූ හඳ මැදුරේ ද්වාර කොහෙවත් නැද්ද
ඇය ගොහින් නිමාකර ඔබ ගැයූ පෙම් ගීය
මගේ ගොළු පෙම් ගීය ඔබට ඇහිලම නැද්ද

තල්ලු කරන ළමයා


















"තල්ලු කරන ළමයා" ළඳරු පාසලට පැමිණ ටික දවසකි. ඈට ළඳරු පාසල හොල්ලන්නට ඒ ටික දවස් ටික හොඳටම ඇති විය. ළමුන් මුල් දවස්වල නම් මේ අලුත් ගෑණූ ළමයා එක්ක මිතුරු වෙන්නට සූදානම් වුවත් දැන් නම් බලන්නේ ඈව මඟ අරින්නමය. අද දවසටම ළමුන් තුන් දෙනෙකු ඈ තල්ලු කර හමාරය. 
ලොකු ටීච කියා දෙන්නේ අලුත් සිංදුවකි. හැමෝම ඇයව අනුකරණය කරමින් මහ සද්දෙට සිංදුව කියයි. තල්ලු කරන ළමයාට දැන් හරි සතුටුය. අද ගිහින් අම්මාට, තාත්තාට, බෝනික්කන්ට කියා දෙන්නට අලුත්ම අලුත් සිංදුවක් තිබේ. ඇය වටපිට බැලුවාය. ළඟම මිතුරිය සද්දෙට සිංදු කියමින් නටයි. මිතුරියගේ සතුටට වැඩි ආයුෂ නැත.
"ටීච… මේ තල්ලු කරන ළමයා මෙන්න මෙයාව තල්ලු කලා."
                                                                          **
" ආ ඔය එන්නේ තල්ලු කරන ළමයාගේ අම්ම"
තල්ලු කරන ළමයාගේ අම්මාට නඩු ගොඩකි. ඒ අතරේ තඩිස්සි වුණ ඔලු ගෙඩි එක්ක ඇඬුම් මූණූ සාක්ෂි දෙති. ඔය ඔක්කොම අස්සේ ආඩම්බර හිනාවකින් එක පිම්මේ අම්මා ලඟට දුවගෙන එන්නේ ඇයයි. හිනා වෙන බෝම්බේ.
"මේ ඔයාගේ දුව නේද. එයාට සෙල්ලම් කරන්න එයාගේ වයසේ කවුරුත් නැද්ද. ඒක තමයි මේ. දුවගේ වයස තාම අවුරුදු තුනයිනේ තාම. එයාව කලින් මොන්ටිසෝරි එක්කන් ආව එක හොඳයි. දැන්නේ එයා එයාගේ වයසේ අයත් එක්ක සෙල්ලම් කරන්නේ"
"එයාට තේරෙන්නෙ නෑ. එයා වෙනකෙනෙක් රිදවනව කියල. එයා එයාගේ බෝනික්කෝ සෙල්ලමේදී බෝනික්කෝ එහා මෙහා කරන තාලෙට එයාගේ යාළුවොත් තල්ලු කරනවා"
තල්ලු කරන ළමයාගේ තල්ලු කරන සෙල්ලම මේ සාකච්චාවෙන් කිහිප දවසකට පසු නිමා විය.
ඒ සෙල්ලම එහෙම්මම නතර කළේ ඒ ආදරණීය ගුරුව‍රියන් තිදෙනාය. ඒ තිදෙනා උපායශීලී හා ඉවසිලි සහගත නොවුණේ නම් නිමා වන්නේ ඇගේ පාසල් ගමනය. එහෙත් වාසනාවට එය එසේ වුවේ නැත. ඇය සතුටින් වසර දෙකක්ම ළඳරු පාසල් ආවාය.
ඒ ගුරුවරියන් තිදෙනා කරදරයට පත් කල 'තල්ලු කරන ළම‍යා" මමය. එතැන් සිට බොහෝ ගුරුවරුන් ගුරුවරියන් මගේ ජීවිතය සාරවත් කිරීමට ගුරුහරුකම් ලබා දුනි. එහෙත් මූලික පදනම දැමූයේ මොන්ටිසෝරියේ ලොකු ටීච, පොඩි ටීච හා හීනී ටීචය.
අද මම විෂය ඒකකයක් ලෙස ළමා මනෝවිද්‍යාව හදාරමි. එහෙත් අනූව දශකයේ මුල් භාගයේ ගමක ළඳරු පාසලක ගුරුවරියන් සතුඒ නිසඟ වටහා ගැනීම අදටත් පුදුමය.
ඉතින් එතැන් සිට මේ දක්වා 'තල්ලු කරන ළමයා" කිසිවෙකු තල්ලු කර බිම නොදැමූ අත‍ර කිසිවෙකුට තල්ලු කළ නොහැකි තරමට ශක්තිමත් විය. ඊට හේතුව එදා මෙදා තුර මුණ ගැසුණු ගුරු මා පියවරුන් ලබා දුන් පන්නරයමය.

අඳුර අතර සොයන මම













මල් තුහින තවරා ගමි
ඉස්මුදුනේ සිට ඇඟට
සීතලය නොතකාම
වැළඳ ගමි මිහිඳුමද
ඇස්මත්තේ මුණ ගැහෙන
සියුම් අඳුරක කිමිද
මඟ හැරුණු මම සොයමි
මට නොදැනෙනා විලස
දෙතොලතර ගුලි ගැහුණ
හිනාවක් වීසි කර
කඳු වැටිය මට එවන
ප්‍රතිරාව යළි අසමි
යළි යළිත් පුරුදු ලෙස
මගෙ කුටියේ ගුලි ගැහෙමි
හිරි වැටුණු අඳුර තුළ
මම මාව සඟවා ගමි

Thursday, October 15, 2015

අහස් ගඟ, මම සහ ඔබ














සඳ නේන බව දැනම
අමාවක අහස වෙත
එබිමි මම
අකාලිත පිනි බිංදු
පුරෝගෙන අහස් ගඟ
ගලයි තව

පර නොවූ කුසුමන්














ගිලිහුණද
පරනොවුණ බව
කුසුම නැවතත් මතක් කර දුනි
පරණ නොවුන
සුවඳ බෙදමින්
















ඔබම ගැලවූ
මතක හැව ගෙන
ආදරේ යැයි
ඔතමි සියොලඟ